एउटा ठूलो छाल जसरी बाँच्नुहोस्

एउटा बिशाल लहर या छाल जसरी बाँच्दा धेरै कुराहरुको चरम अनुभव गर्न सकिन्छ, हामीहरुले लैगिंकतामाथि उठ्न सक्दछौँ यद्धपि यस यौनिकताको पर्खाललाई मेटाउन भनें सक्दैनौं । भावनाहरु रुपान्तरण गर्न सकिन्छ तर बिनाश गर्न सकिँदैन, मुटु हरवखत धड्किरहन्छ र सपनाहरु बुनिइरहिएको हुन्छ । न त यौन न त मुटु, केहि पनि नाशवान छैनन् ।

टाउकोको शरीरमा उपस्थितीको कुरा जोड्न मनलाग्यो, टाउको अर्थात शीर मुटु र शरीरकोे व्ययभारमा शरीरमा बिराजमान हुन्छ । मुटु मारियो भनें शरीर मर्दछ अनि जीवन एउटा मेसिनमा बसेको प्रेत जस्तो हुन्छ । अहिलेको विश्वलाई उदहारणका रुपमा लिऔं, मान्छेहरु जति ज्ञान प्राप्त गर्दछन् त्यतिनै कम जीवन तत्वको अनूभूति गर्दछन भनें कम ज्ञानले जीवनतत्वको अनूभूति बढि गराँउदछ । बिषयगत कुराहरु र धारणाहरु जति धेरै बुझ्यो, मान्छेहरुको भावनात्मक धाराप्रवाह उति कम हुँदै जान्छ । शीरमा मात्र सिमीत मान्छेहरुमा जिवन रसको कमी हुन्छ, उनीहरु कम जीवन अनूभूत गर्ने पथमा रहन्छन्, दुख्दायी जीवनमा रुमलिन्छन् । टाउकोले सबै उर्जाहरु शोस्दछ अनि यौनिकताका लागि केहि उर्जाहरु बाँकी नै रहँदैन । म यौनिकताको अभ्यास र परिभाषालाई यौनागंहरुमा सिमित राख्न चाहन्न, यो त केवल मसिनो अनुभवको त्यान्दा्रे मात्र हो जबकी लैगिंकता एउटा महासागर नै हो ।

यौनिकताको अवधारणालाई म जिवन, जिवन्त शरीर, धड्कन र सशक्ततासंग जोड्दछु, यस कुराको यौनागंसंग कुनै सरोकार नै छैन । उदहारणका लागि नृत्य गरिरहेको कोही मान्छे मा यौन लुकेको हुन्छ र यो उर्जा यौनिक उर्जा हो । यहाँनेर यौनागं भन्दा बाहिरको परिधीमा सोचिन जरुरी छ, यस वखत यहाँहरु सबैजनाले सम्पूर्ण रुपमा यौनलाई भूलेको हुनपर्दछ । आफ्नो शरीरसंगको गहिरो सहभागितामा घुलेको जीवन अनुभव र आनन्दलाई म लैगिंकतासंग जोड्दु, हो यहि यौनिकता हो । बिहान मर्निगं वाकमा निस्कँदा वायूमा भएको नृत्य देख्न सक्नु, गगन, सूर्य र रुखहरुको चालको माधुर्यता बुझ्न सक्नु र त्यसमा आफूलाई घुल्न दिनु र ब्रह्माण्डको एक टुक्रामा आनन्दमयी रुपले आफूलाई हराउन दिनु नै लैगिंकता हो । यौनमात्र यौनिकता होईन्, बिना कुनै अवरोध शरीरलाई पूर्ण रुपमा जिवन्त अनुभव गर्नुनै यौनिकता हो ।

यौनिकतालाई केवल यौनसम्पर्कमा मात्र सिमीत राख्दा केहि प्राप्त हुँदैन, उर्जाहरु नाश हुन्छन् र व्यर्थता श्रृजना हुन्छ । यो केवल एउटा टिठलाग्दो आशा हो र एउटा निकास हो जुन हाछ्यूँ गर्दा नाकबाट सिंगान निस्केको भन्दा फरक हुँदैन । नृत्यमा सम्पूर्णरुपले सहभागी नहुनु भनेंको अनुभवको तिर्थाटन गर्न नसक्नु भन्ने बुझिनुपर्दछ । त्यहाँ चरमोत्कर्षको आनन्द हुन्न ।

शरीरको हरेक भागमा पूर्ण उर्जा आवश्यक हुन्छ जुन शारीरीक सम्पर्कमा मात्र हुँदैन् र संभव पनि छैन । जब हाम्रो सम्पूर्णता यस अवस्थितीको सम्पूर्णतासंग सहभागी हुन्छ, त्यो नै सर्वोच्च अनुभव हो । मान्छेहरु चरमोत्कर्ष हैन स्खलनलाई केन्द्रित बिचार राख्दछन, अनुभव आशा गर्दछन जस्ले गर्दा सम्पूर्णरुपको चरमोत्कर्षमा उनीहरु नपुगि स्खलित हुन्छन् । यस अनूभवको शिघ्र स्खलनले मान्छेलाई उपल्लो अनुभवको सेतु पार गर्न दिँदैन ।

मलाई बुझ्नुभएको छ भनें म फेरि भन्दछु यौनलाई रुपान्तरण गर्न सकिएला तर यौनिकतालाई रुपान्तरण गर्न असंभव छ । यौनिक हुँदा यौन हराँउदछ र यौन गएर यौनिकतामा समाहित हुन्छ । त्यसपछि हामीहरु थप उर्जावान, बिचारशील र बिवेकपूर्ण हुन्छौं, ठूलो लहर झैं हामी बाँचन थाल्दछौं । त्यस सानो लहर हराँउदछ र हामी पहाड, हिमाल र रुखहरु हल्लाउन सक्ने लहर बन्दछौं । यहाँहरुको जीवनको मैनबत्ति दुबै छेउबाट बल्न थाल्दछ ।

द पाथ अफ प्याराडक्स
अनुवाद सुयोग ढकाल
ओशोवाणी