नमस्तेको परिवर्तित प्रयोग अनि मौलिक अर्थ


कोरोना भाइरसले नमस्ते या नमस्कार गर्ने चलनलाई विश्वव्यापी प्रयोगमा ल्याइदिएको छ, भारतीय उपमहाद्धीपका देशहरुले शदियौंदेखि सदाचार र सादगीका रुपमा प्रयोग गर्दे आएको नमस्ते संस्कार आज विश्वभर चर्चित हुन थालेको छ, ठूला ठूला नेपा र राजपरिवारका सदस्यहरुले समेत नमस्ते गरेका भिडियोहरु भाइरल भएका छन् । आउनुहोस् आज नमस्तेको विषयमा कुरा गरौं ।

suyog dhakal
लेखकः सुयोग ढकाल

आफ्नो हृदयको अघिल्लो भागमा दुबै हातका हत्केलाहरु जोडेर औंलाहरु आकाशतर्फ राखि यो नमस्ते गरिन्छ, हामी सबैलाई थाहा मात्र हैन कि सबैलै जन्म जन्मान्तर यस प्रथाको प्रयोग गर्दै आएका छौं । नमस्तेले आफूअघिको मान्छेको सम्मानलाई स्वीकार्दै साक्षात्कार र अभिभादनको स्वरुप दिन्छ ।

यसलाई नमस्कार मुद्रा पनि भनिन्छ, मुद्राको अर्थ स्थिति बुझिन्छ । संस्कृत शब्द नमहः हामीले निकै सुनेको र प्रयोग गरेको शब्द हो, नमहःको अर्थ बिभिन्न मन्त्र र प्रार्थनामा प्रयोग भएको छ, यसको अर्थ हुन्छ अभिवादन र त्यस्तो अभिवादन जहाँ अघिल्तीरको मान्छे या समुहलाई आदर दिइन्छ । जीवन र मृत्युको यस चक्रमा हरेक मान्छेभित्रको आत्मालाई सम्मान गर्दे भगवान स्वरुपलाई नमस्तेले प्रतिविम्वित गर्दछ । नमस्कार भने नमस्तेको तुलनामा अझै सात्वीक शव्द हो । नमस्तेले हाम्रो अध्यात्मिक उन्नतीमा पनि मद्दत गर्दछ, हामी मान्छेको स्वरुप नभई आत्मालाई अभिवादन गर्दछौं जबजब हामी नमस्ते या नमस्कार को प्रयोग गर्दछौं । हात मिलाउने, चुम्वन या अंगालो हाल्ने क्रममा हामी शारीरीक स्वरुप र अवस्थितिलाई महत्व दिन्छौं भनें नमस्ते आत्मिक वयान र स्वीकारोक्ति हो ।

नमस्ते एउटा मात्माले अर्को आत्मालाई गर्ने सम्वोधन हो । नमस्तेले अर्को व्यक्तिलाई या समुहलाई आफूभन्दा महत्व दिएर उजागर गर्ने भएकाले नमस्ते या नमस्कारले अर्को व्यक्तिको ईगो र घमण्डलाई तठस्त पारिदिन्छ, एकफेर नमस्ले गर्दा यो तथ्यलाई विचार गर्नुहोला । यो नमस्ते चाँही निरपेक्ष सम्वोधन हो, यहाँ नमस्ते गर्दा अर्कोतर्फबाट नमस्ते आउने या फर्किने आशा हुन्न, हात मिलाँउदा जस्तो अर्को पक्षबाट हात नउठ्दा हुनुपर्ने असहजता र अंगालो हाल्दाको दुईपक्षिय निकटता र समानताको नमस्तेलाई वास्ता हुन्न । नमस्ते मुद्रामा पृथ्वीतत्वलाई पनि समावेश गरिएको हुन्छ, औंलाहरु माथि फर्कने हुँदा पहिले त आकाशतत्वको उद्ध्घोष पनि नमस्तेको मुद्रामा लुकेको हुन्छ ।

नमस्तेमा पञ्चतत्वको नै उजागरता छ, यस्का साथै शारीरीक निकटतालाई नमस्तेले सम्वोधन गर्दैन र यो शालिन र सभ्य रहन्छ । नमस्ते परैबाट गरिन्छ, निकट हुन जरुरी रहन्न ।

नमस्कार या नमस्ते गर्दा हातहरु जोडेपछि आँखा चिम्लने चलन छ, केहिबेरलाई । नमस्ते गर्दा हातमा कुनै सामान राखिने चलन छैन, खुल्ला हात र हृदयले मन्द मुस्कान सहित नमस्ते गरिन्छ । जीवनको उदेश्य ईगोको संरक्षण र घृणाको या नकारात्मक उर्जाको हस्तान्तरण हैन, जीवन आशा र सकारात्मक भावको केन्द्रमा घुमेको छ । नमस्ते सर्वोत्कृष्ट साधुवाद हो, विश्वले पहिचान गदैछ ।

सुयोग ढकाल
लाइभमाण्डु


Loading comments...