Lifestyle Portal
  •   १७ चैत्र २०७९, शुक्रबार

बुबाको प्रेमपत्र

१ फाल्गुन २०७५, बुधबार १७:००


subash Bhandari
Subash Bhandari

केही पुराना कुराहरुसँग नयाँ कुराहरु लुकेका हुने रहेछन । पुराना पुस्तक अनि कापीका पानाहरु पल्टाउदै जादाँ केही रोचक अनि रमाइलो कुरा पत्ता लाग्यो । एउटा कापीको पानामा निकै सुन्दर अक्षरका साथ कोरिएको प्रेम पत्र । त्यो प्रेम पत्र मेरो बुबाको थियो । शब्दहरु कोरेर कसैलाई दिन सायद उहाँले सक्नु भएन , किन यी भावनाहरु पानामै सिमित रहे यो उहाँलाई नै थाहा छ ।

प्रेमका मिठो पलको केही अनुभवहरु मैले पनि गरेको थिए, तर जब यो पत्र मेरो हातम प¥यो र यस पत्रमा लेखिएका भावनाहरुलाई बुझने कोशिस गरे लाग्यो माया, प्रेम अनि प्रस्ताब निकै बृहत कुरा हुन । प्रविधिको प्रयोग सँगै मेरो भावना केही शब्दमा सिमित भएको छ । मैले गरेका प्रेम प्रस्ताव तथा मलाई गरिएका प्रेम प्रस्ताव सामाजिक सञ्जालका स साना टेक्स्ट र इमोजीमा सिमिति थिए । जब त्यस पत्रका शब्दहरुको मन्थनमा लागे लाग्यो माया व्यक्त गर्नु निकै कठिन पक्ष हो । बुबाको यो प्रेम पत्र कसको लागि थियो भन्ने कुरा भन्दा पनि त्यो वेला, अवस्था को बारेमा सोच्न बाध्य भए । उहाँले लेख्नुभएको प्रेमपत्र यसप्रकार थियो ।

हिडे छेउ लाग्छ, बसे लेउ लाग्छ, भने झै मनको व्यथा कुनै सामु पोखु भने पागल हुन थालेछकि भन्छन भन्न पर्ने नपोखी बसु भने मानसिक वेदना असह्य हुने, छटपटाई रहनु पर्ने । विगतको दिन तिमी सामु आपmना दुख,पिर पोख्ने वानी थियो,तर आहिले आज विवश छु, कापीको पाना मार्फत मसि बनेर छरिन । हुन त नरम स्याउ हुदा हुदै कसैले पनि हाडे ओखर टोक्दैन होला । नजिकको खुर्सानीले दिने काम टाढाको मसलाले गदैन ।

यतिखेर म शव्दका थुगाहरुलाई गुथेर माला बनाउने तरखरमा छु । लालुपाते, गुलाफ,सुनगाभा, लाली गुराँस मनभरी सजाएर एउटा चोखो मन विहानीको शित संग लडिबुडि गदै तिमीलाई पठाउदै छु । यसमा माया ममता पाएमा एक चोटि चुमेर मुटुमा सांची राख ।अलिकति विश्वास छन भने विवेक साट, प्रेमले पस्किएका परिकार छन भने, स्वादष्टिले जिब्रो पड्काउ, सक्छौ भने यि मायाका कोशेलि र चिन्हहरु, वताउदै लग । सक्दीनौ भने जहांको तहि सिमित राख, त्यहि ठिक छ । विन्ति टुक्राउने, फुटाउने, घायल गराउने कोशिश नगर ।

तिम्रो अनुहारलाई आँखा भरि पालेको छु । प्रत्येक रात सपनाको सट्टा तिम्रो मुहारलाई परेलीसँग खेलाएको छु । तिम्रो यादमा निद संग विउझिएकाृे छु । तिम्रा्े पुजारी वनेको छु । यादि तिमीले बगैचाको कोपिला टिप्न दिन्नौ भने केवल भक्ति भाव र तपस्यामा वस्नु शिवाय के नै हून्छ र प्रेममा एउटा पत्थर शिलालेख टूक्रन सक्छ तर मुटुको लेख कहाँ टुक्रन सक्छ। वर्तमानमा घटेका घटना देखि मन डराएको भए पनि वोकेर यात्रामा निस्केको छु । कदम हरु कतै लर्खराए भने मनभरी मायाहरु फुलाएर हातभरी चोखो स्पर्षहरु लुकाएर जे शाहारा दिन सक्छौ, त्यसैको अपेक्षामा रहेको छु । मनका आशा र लोभले जति तिमीमा घचघचाए पनि तिम्रा अठोटले पाइला चुम्ने गर ।
म त भन्छु पत्र तिम्रो तस्विर हो भने, त्यसका अक्षर भने मेरा लागि भोजन हुन । तिमीले दिए खान पांए………..
्अवश्य पत्र छिट्टै यो भोको मा भोजन वनि आउने आशाका साथ छोटो पत्रको लामो सझंनाका साथ विदन चहान्छु ।

मैले एउटा प्रेम प्रस्तावको अनुभव गर्ने मौका पाए जुन यो प्रविधिको विकाससँगै हराएको थियो । बुबाको शब्द, भाव अनि त्यो प्रेमलाई मेरो धेरै धेरै सम्मान ।

प्रतिक्रिया दिनुहोस !
सम्बन्धित खबरहरु

नेपाल हाइकु केन्द्रले एकैसाथ आठ जना हाइजिनका आठ पुस्तक बिमोचन गरेको छ। शुक्रबार आयोजित बिशेष हाइकु गोष्ठी तथा पुस्तक बिमोचन

त्रिमूर्ति निकेतनका संस्थापक तथा अध्यक्ष इन्दिरा प्रसाईको अध्यक्षतामा २०७१ साल वैशाख ३० गते बसेको निकेतनको साधारणसभाले नेपाली साहित्यका महारथी डा.सत्यमोहन

डायमनशमशेर राणा १९७५ साल असार २१ गते पाल्पा तानसेनको ठुटेपीपलमा जन्मेका थिए । कर्णेल बुद्धशमशेर र मोहनकुमारीका तीन छोरामध्ये उनी

काठमाडौं । नेपालका सांस्कृतिक गहना तथा संस्कृतिविद् शताब्दी पुरुष डा. सत्यमोहन जोशीको ग्वार्कोस्थित किस्ट मेडिकल कलेजमा निधन भएको छ ।