कृष्णको नाम कृष्ण रहनु पछाडिको कथा

हामी मध्य धेरैको नामाकरण या त हाम्रो अभिभावक या त परिवारको सदस्यले राखेका हुन पर्दछ तर श्रीकृष्णको हकमा भनें त्यस्तो भएन । कृष्णका जन्मदाता अभिभावक त कारागारमा बन्दी अवस्थामा थिए र उन्का कर्मदाता अभिभावकले उनलाई वडो स्नेह र सद्भावका साथ पालेका हुन् । वासुदेवले नवजात कृष्णलाई गोकुलमा नन्द र यशोदाको सन्तानसंग साटेर राखेका हुन् । वासुदेवका जेठान दाई कंसको मृत्यु उन्का आठौं सन्तानले हुने भनेंपछि कशं वासुदेवका आठौं सन्तानको मृत्युवरण गर्न क्रुरतापूर्वक लागेका थिए । यसरी नन्द र यशोदाको घरमा कृष्णको बालापनको शुरुवातका समयमा नै महर्षि गर्गको गोकुलमा आगमन भएको थियो, गर्गको यस आगमन अत्यन्त संयोग थियो । आचार्य गर्गलाई गोकुल वासीले केहि समय बस्न आग्रह गरेपछि आचार्य बस्न र प्रवचन दिएर समग्र गोकुलधामलाई पुलकित गराउन राजी भए ।

दु : ख चाँही के थियो भनें गोकुलमा जन्म भएका सम्पूर्ण बाबालिकाहरुको कशंले आफ्नो हत्यारा हुनसक्ने भयले जन्मनासाथ हत्या गर्ने गरेका थिए । अब नन्दले कृष्णको बारेमा आचार्य गर्गलाई यसै भयले बताउन सकेनन्, कृष्णको नन्दको घरमा उपस्थिती वडो गुपचुप थियो । पछि आँट जुटाएर नन्द र यशोदाले आचार्य गर्गलाई यो कुरा त भन्दछन् कि उनीहरुले वासुदेवका पुत्रलाई आफुसंग हुर्काइरहेका छन् भनेंर । यसरी उक्त बच्चाको नामाकरणका लागि आचार्य गर्गलाई आग्रह गर्दा गर्गले मान्दैनन, यादव कूलका कुलपुरोहित गर्ग यादव कूलको बिरोधमा भएका कुनै कार्यमा संलग्न नहुने बताएपछि यशोदा र नन्दलाई आपत पर्दछ ।

तथापि आचार्य गर्गलाई कृष्णको अवतार र विष्णुस्वरुपको जानकारी भनें पहिल्यै हुन्छ, तसर्थ नन्दलाई आचार्यले बच्चा कृष्णलाई लुकाएर गोठमा ल्याउन आग्रह गर्दछन् । यसरी ल्याइने बच्चाहरुमा कृष्ण र बलराम दुबै थिए । बलराम नन्दका आफ्ना पुत्र र कृष्ण नन्दका बहिनी ज्वाँई वासुदेवका पुत्र हुन् । बलरामलाई देखेर आचार्यले रोहिणीका यि पुत्र समाज संरक्षण र शक्तिका स्वरुप भएका कारणले राम र बलको समागमका रुपमा बलराम नाम राखिदिन्छन् ।

अब कृष्णलाई आचार्यले आफ्नो काखमा राखेर उदघोष गर्दछन् । यी विष्णुका साक्षात अवतार हुन् र हरेक यूगमा धर्म रक्षार्थ यिनले अवतार लिएका छन्, पछिल्ला अवतारमा यिनले श्वेत, गेरु र रातो वर्णमा आगमन गरेका थिए तर यस अवतारमा यिनले कालो वर्णमा प्रस्तुत भएका छन् । तसर्थ यिनको नाम कृष्ण हुनेछ भनेंर आचार्य गर्गले कृष्णको नामाकरण गोठमा गरेका हुन् । विष्णुपुराण बाट

सुयोग ढकाल