बैशाख १२ को कालो रात

सुख दुखमा मलाई उनको सदा साथ थियो
जिन्दगीका प्रत्येक खुसीमा उनको हात थियो

निकै सुन्दर थियो संसार हाम्रो मायाको,
जहाँ रमाइलो भविष्यको मिठो मिठो बात थियो

हाम्रो खुसी सदाको लागि रहन सकेन,
उनलाई टिपी लग्यो दैबले समय बैशाख १२ को कालो रात थियो

जब सुने उनी धरहरा वरपर कतै परिन भन्ने,
आत्तिएर म जादा त्यहाँ लासहरुको ठुलो खात थियो

डराई डराई खोज्न थाले उनलाई म रोकियो मेरो धडकन,
जब एउटा हात देखे त्यहाँ हाम्रो मायाको औठी सौगात थियो

झम्टिएर उनको लासलाई रोइरहे म,
त्यही नै उनीसँगको मेो अन्तिम साथ थियो

केही पलमै मो सबै सपना चक्नाचुर भए,
त्यसदिन दैबले मलाई दिएको ठुलो घात थियो

Subash Bhandari