उसका अाँखा त्यो चौउरतिर ,
खेलिरहेका मुहारहरु हेरिरहन्छ,
बलको पछाडि दौडिरहेका पैतालाहरु,
रुखका हाँगा समाउन तन्किएका हातहरु,
उ देख्छ हावासँगै बग्ने ति चञ्चल पातहरु
विहानको सुन्दरतामा मनिङ्ग वाल्क गर्नेहरुको जमातहरु,
उ हास्ँछ जब कुनामा हाँस्दै योग गर्ने तर्फ नजर पुग्छ ,
सबै रमाइरहेको अनि खुसी देख्दा उ पनि रमाउछ ,
उडिरहेको चरालाई हेर्छ अनि उडान भर्न शुरु गरिरहेका बच्चाहरु,
उ एउटा यात्रा देखिरहेछ, एउटा कथा लेखिरहेछ,
उ देखिरहन्छ स्वतन्त्रता, आत्मविश्वास अनि जिन्दगी
समयको उडान अनि अवर्तरणलाई निहालिरहन्छ
बल खेलिरहदाँ एउटा सानो बालक लड्छ , तब
उ उठ्न खोज्छ, सायद उसको ह्बिलचियरले उसलाई
उठ्न खोजेको रुचाउदैन तानिरहन्छ आफै तिर ….